Prace w wykopach wymagają odpowiedniego zabezpieczenia, aby umożliwić robotnikom wykonywanie swoich obowiązków, niejednokrotnie na znacznej głębokości. Stosuje się więc różne metody zabezpieczania ścian wykopów przed osunięciem, takie jak szalunki czy ścianki szczelne.
W wykopach tymczasowych bardzo często wykorzystuje się grodzice stalowe. Są jednym z popularnych produktów w naszej ofercie: posiadamy zarówno grodzice gorącowalcowane, jak i zimnogięte. Ścianki szczelne z grodzic stalowych są tak powszechnie wykorzystywane ze względu na swoje liczne zalety. Przede wszystkim, sprawdzają się jako zabezpieczenie wykopów w miejscach o wysokim poziomie wód gruntowych. Jeśli grodzice są wbite aż do poziomu gruntu nieprzepuszczalnego, a styki uszczelnione, nie ma problemu z dostawaniem się do wody do wykopu. Grodzice wymagają specjalistycznego sprzętu, warto też pamiętać, że nie wszędzie da się je zastosować: między innymi ze względu na drgania podczas ich zagłębiania w gruncie.
.jpg)
Do tworzenia ścianek wykorzystuje się różnego rodzaju grodzice. Do jednych z najpopularniejszych na polskim rynku należą profile Larssena, które po uszczelnieniu zamków zapewniają bardzo dobrą ochronę przed przeciekaniem. Wykorzystuje się grodzice o różnych kształtach: profile U lub Z, dwuteowniki, a nawet grodzice płaskie czy rurowe.
Grodzice stalowe nie zawsze są tylko tymczasowym zabezpieczeniem. Zdarza się, że wykorzystuje się je na stałe. Dzieje się tak np. przy nabrzeżach, gdzie konieczne jest zapewnienie szczelności. Zdarza się również, że grodzice pełnią funkcję zabezpieczenia traconego. Na niektórych placach budowy pojawia się problem z wykorzystaniem ciężkiego sprzętu, niezbędnego do wyciągnięcia grodzic. Czasami pojawiają się też zagrożenia dla bezpieczeństwa, jeśli istnieją podejrzenia, że grunt stanie się rozluźniony i zacznie się osuwać.
Grodzice nie są oczywiście jedynym sposobem zabezpieczania wykopów. Wykorzystuje się tutaj różnego rodzaju szalunki:
Szeroki wybór sprawia, że można dopasować właściwy szalunek do konkretnych robót ziemnych. Bierze się tutaj pod uwagę wiele czynników:
Szalowanie jest o tyle ekonomiczną metodą, że nie są to szalunki tracone. Dzięki temu, można zdecydować się nie tylko na zakup, ale też wynajem szalunków. Pozwala to racjonalnie zarządzać budżetem oraz wyeliminować problemy z transportem i magazynowaniem systemów szalunkowych.
Lekkie szalunki typu box doskonale sprawdzają się w wykopach w środku miasta. Na większych głębokościach i przy dużym parciu gruntu, kiedy przestają się sprawdzać boxy, powszechnie wykorzystuje się szalunki słupowe. Systemy składające się z płyt i słupów, nadają się między innymi do prac, w których w wykopie obecne są rury. Wykorzystuje się również komory dylowe, które składają się z dwóch prowadnic w formie płyt, dyli stalowych oraz regulowanych rozpór śrubowych. Dzięki swojej budowie, tego typu systemy zapewniają komfortową przestrzeń do pracy, dają szerokie możliwości regulacji, a jednocześnie sprawdzają się nawet przy dużym parciu gruntu. Inne metody zabezpieczania wykopów: dlaczego stosuje się je coraz rzadziej? Dawniej główną metodą zabezpieczania wykopów było różnego rodzaju deskowanie: pionowe, poziome lub segmentowe. Deskowania pionowe coraz częściej są zastępowane przez ścianki szczelne, które zapewniają bezpieczeństwo w silnie nawodnionych gruntach.
Dawniej główną metodą zabezpieczania wykopów było różnego rodzaju deskowanie: pionowe, poziome lub segmentowe. Deskowania pionowe coraz częściej są zastępowane przez ścianki szczelne, które zapewniają bezpieczeństwo w silnie nawodnionych gruntach.
W wykopach głębokich, oprócz ścianek szczelnych i systemów szalunkowych, można wykorzystywać również takie metody, jak:
Szalunki i grodzice dominują, ponieważ są kompromisem między względami ekonomicznymi a wygodą i niezawodnością użytkowania.
Jedną ze starszych metod zabezpieczania wykopów jest obudowa berlińska, którą po raz pierwszy zastosowano już w latach 20. XX wieku. Składa się ze stalowych słupów oraz opinki, najczęściej drewnianej, chociaż czasami wykorzystuje się stal lub żelbet. Jednym z minusów ścianek berlińskich były stosowane metody ich zagłębiania, ponieważ wbijanie udarowe lub wibracyjne powoduje drgania, zagrażające okolicznym budynkom. Konieczne jest więc wiercenie otworów pod słupy stalowe.
Podobnym sposobem jest ściana szczelinowa, którą stosowano już w latach 50. XX wieku. Tego typu zabezpieczenia można następnie wykorzystać jako elementy konstrukcji nośnej budynku. Często konieczne jest jednak kotwienie oraz zastosowanie dodatkowego rozparcia w formie rur stalowych o dużej średnicy.
W każdej dziedzinie wciąż poszukuje się metod na optymalizację pracy. Starsze metody zabezpieczania wykopów ustępują więc nowszym technologiom. Podczas gdy popularność takich sposobów, jak ścianka berlińska spada, szalunki czy ścianki szczelne z grodzic stalowych stają się coraz powszechniejsze.